воблакi

Па блакітнаму небу

Ціха плывуць воблакі.

Яны ўсе бачаць і усе ведаюць

Пра нас, людзей.

Пра наша шчасце і наша гора,

Пра нашы справы і ўчынкі,

Усе пра нас.

А потым яны плачуць,

Таксама аб нас.

І, бачачы гэтыя слезы,

Мы становімся лепшымі...

Дзякуй вам, воблакі!

красавік, 2006


Рецензии