На мінск-паўночным
Стаю,
Гляджу
У будучыню.
Узгадваю пра былое.
Нямое паветра.
Адна і нікого больш.
Ты напэўна нічого
Не памятаеш?
Сонейка, чаму ты знікаеш?
Цішынёй крадуцца
Праз усё неба
Хмары…
А я болей не хачу,
Каб ты лез у мае мары.
Нейкі хлопчык пытае:
- Колькі часу?
А я яму:
- Скажы,
Чаму ў гэту вясну
Я па ім больш
Сумую,
Чым у тую?
На мiнск-пауночным
© Copyright: Юлия Колодкина, 2012
Свидетельство о публикации №112051701058
Свидетельство о публикации №112051701058
Рецензии