Сойгэнем белэн талашу

Бигрэклэр дэ авыр була икэн,
Яраткан кешен белэн талашу.
Мин анладым инде бар нэрсэне,
Кирэк икэн бер-берен белэн анлашу.

Тик сон инде, ул мине гафу итми,
Мина авыр аннан аерылу.
Берэу керде безне арабазга,
Кызык микэн ни ана кеше аеру?!

Мин гафу итэ алмыйм уземне,
Мин ялварам хэзер Ходайдан.
Хыялларым чэлпэрэмэ килэ,
Сине сорыйм хаман Ходайдан.

Бу язмыш ник мина каршы икэн,
Мина бирми уз сойгэнемне.
Э ул белэ микэн мине жэфаланып,
Газап утларында койгэнне.

Мин яраткан кеше берэу генэ,
Ул син иден жаным, кадерлем.
Гафу итсэн иде мине кабат,
Озгэлэнэ синсез бэгъерем.

Минем тормыш шушы шигырьлэрдэ,
Язылган бит анын доресе.
Инде мина улемемне котеп,
Мэнге жэфаланып йорисе.

Шахит булыр сезгэ минем шигырь,
Мин улсэм язмыш чиреннэн.
Мине куммэгез сез зиратка,
Итеп атыгыз тормыш жиреннэн.

Эх, нишлэргэ инде, нишлэргэ?
Язмыш тугел, минем ялгышым.
Эллэ берэрсе мина каршы,
Эллэ язган Ходай каргышы.

25. 02. 2012.