Gulumseyisini anlatmak

Bir andir, capa atmis gemi gibi donup kalan,
O an bu an, farkli bir his alir beni ve goturur,
Birdenbire okyanusta o damlayi arar durur,
O ruzgarin kucaginda uzaklara gittigin o an.

Bugun ruzgarin kalp atislarina kulak vermek,
Anlatabilmek isterdim, donup bakman yeterdi,
Simsiki saran o pismanligi dile getirebilmek,
Sozcuklere kapi acmani icten ice isterdim.

Hayatima anlam katan bir sey oluvermisti sanki,
Gulumseyisinin gizemini kavramaktan acizdim,
Seni savuran ruzgarla sinsi sisin bulustugu o anki,
Melek bakisinin o sirrini paylas benimle derdim.

Hatasi olmayan kulun olamayacagi belli ki,
Anlik hata sozcukleri paramparca etmisti,
Okyanusun acelesi ruhumuzu esir etmisti,
Neden gonul zaafindan o an anlamadin ki?

Issiz bir bahcenin, nadir esrarengiz gulusun.
Guldugunde renkler acar, bakisla fethedersin,
O pencereden sana bakan gunesle ortusursun,
Gokkusagi olup, civil civil sevinc, isik sacarsin.

Misralarin goz bebegi olmak icin dogdun sen.
Ezgilerin aski, asil durusuna mahkumum ben.
Renkler sacan o gulumseyisinde anlam bulur,
Ve kalbime birden huzur coker, sarar, durur.
Esirin olmak icin gozlerine bakmak yeterdi.

 
                Guleryuzlu Meslektasima,
                Merve Gulsun Buyukcinar’a
                ITHAFEN…