Стогне вецер за вакном.
Вые так непавярхоўна.
Добра ўсё ж ткі, што ёсць дом!
З печкай, мурам – усё роўна.
Дах на выпадак дажджу,
а падмурак у адлігу.
Ён вышэй за кануру,
І маланкам не у крыўду.
Есць, канешне ж, і гумно,
не далёка крочыць з ганку.
І да брамкі недалёк.
Паляджу там,
потым,
ранкам.
пры печы
© Copyright: Владимир Кабердин, 2012
Свидетельство о публикации №112032100307
Свидетельство о публикации №112032100307
Рецензии
