Поро увер дене тый декет, калыкем!

Изинек йєраталме марий калыкем!
Тылат верчын чонем кеч-кунам вургыжеш.
Йодышем тый декет: кє кўштен тыланет
«Юм-павай, утаре» мут ойлаш курымеш?
Кє тыйым шочыктен, ачатше кє лиеш?
Але тый, шўмбелем, павай деч шочынат?
«Юмо сакле чоннам, Тый серлагыш мемнан,
Илышнат Тый дечет, порлыкат, рыскалат».
Садлан мый, шўмбелем, ача семын йоднем:
«Кунам гын пєртылеш Мыйын йомшо йочам?»
Але тый йот улат, кодынат тулыкеш,                Ушане Эргылан да лият тый Ачан!
Юмын Эрге шочын Юмылан чоклалташ,
Турлє черым, нужнам тый дечет кора‰даш.
Шўмет ден ўшане, шоналте тый илаш,
Вашкерак тарване язык дечын утлаш!
Юмын Эрге Христос тиде Юмо - кинде,
Кє улеш пылышан, каласем: тек колеш!
Шўмышкет тый пыште: тиде Поро Увер –
Ушанет гын илет, ўмыреш колыде!

май  1998 г.


Рецензии