Родине

Ў нескладовае
Усю ноч блукала ; нескладовае,
Назiрала, што ; Полацку новага.
Вось тут забудова, там помнiк, музей…
Месячык з неба хiтравата глядзе;.
Нарэшце, на правам беразе золкам,
На хвалях Дзвiны агнi, як вясёлкi.
Узiрала  Сафiйка ; воды з гары,
Хтось прачына;ся, а хтось снi; яшчэ сны.
Шапку зняла ; знак святой Ефрасiннi,
Схiлiла  гало;ку на ножку хiлую.
Цiха стаяла, нiбы няжывая…
К Сымону Полацкаму завiтала.
До;га глядзела на постаць тытана
; помнiка Скарыны апантанна.
Заваражы; Скарына – такi волат!
А ад Дзвiны ветрык нёс свежы холод.
«Дзень добры! – сказала яна Скарыне–
Ах! Вельмi нязручна гуляць адной мне.
Дужа прыемна, Вас напаткала.
Аднак мне гэтага ;жо  вельмi  мала.
Мiж старых камення; i вулак гулкiх
Я досвiткам адшукала прытулку.
Тут песняро;, друкаро; сустракала.
; лепш прап;шуся ; Полацку стала.»
2003 г.
Зямля Беларус; радзiмай
Мяне напа;няе сiлай,
Бадзёрыць i жарты падкiне.
Жарты гучаць на Радзiме.
А жарты з сябе абiбока ,
Сэнс гэтых жарта; глыбокi.
Загояць бяду ненарокам,
Цi жарт абярнецца ;рокам.
жарта; вялiкае мноства!
У А;цюках шчыра, проста
Жартуюць. Жартуйце, людзi,
Без жарта; лiха не збудзем.
З  жартамi свята прыгожа,
Гумар за;жды дапамажа:
Грэх падымае на вiлы…
З  гумара чэрпаем сiлы.
2003 г. 
Новы год 2004
Ухадзi хутчэй стары!
Ты вычэрпа; свае дары.
Усё што змог адда; год людзям.
Развiтаемся. Забудзем
Крочыць на змену чарговы,
Таямнiчы, загадковы.
Падарункi ;сiм рыхтуе,
Абяцанак не шкадуе.
Хочаш – будзе «Мерседес»?
Хочаш – зорачку з нябес?
Хочаш – кветачку лясную?
Хочаш – рыбку залатую?
Выбiрай, чаго не маеш!
Пажадаеш – атрымаеш…
Новаму павага, слава,
Але сам не будзь разява .
***
Мужчын  шкадую – ёсць прычына!
Забрытанныя мужчыны.
Служы жанчыне i Радзiме,
Разрывайся памiж iмi.
Без перадыху  ; зiмку, ; летку,
Будуй гняздо i расцi дзеткi.
Не бойся працы i дарогi,
Знама, во;ка кормяць ногi.
; памiж вандровак i дарог
Служы, як медны чыгунок!
Працуй. Працуй за ;сiх траiх.
А правiлея; нiякiх!
Мужчын  шкадую – ёсць прычына!
Забрытанныя мужчыны.
2003 г.

Даражэнькiя ,жанчыны:
Мацi, жонкi, гаспадынi,
У любы нязвыклы час
Выручаеце не раз.
Лячыць, вучыць, шанаваць,
Сачыць за лёсам,  працаваць,
Яшчэ пры гэтым прыгажэць,
За справы адказнасць iмець.
Як жа вас не паважаць!
Як жа вам не пажадаць
до;га жыць ды шчасце мець
; з кожным годам прыгажэць.
2004 г.