Мы ны видайим ридныйи мовы

Так но пышым чорть видь увшэ шо.
И тому пырыпросюйим гондэ.
Ек сказав бы одын наш знайОМ.

Е татары, шо дэсь кала Кам с как.
А Е й крымска якаясь трыСКА.
СКАвырНитэ Ж тут во, Х, хоть бы-к словко.
Шо получыш? ГОМнофск.

Тут сыдив одын дид в мавЗолийи Ж.
Ну, да й каксь в паз врачив фсих влюкБыксь.
Так шо как нам паняць Пазолини Б:
Он фашыст с камМухНихСт и забыфсь!

Мы чытаЕмаг прахМах па, Х, лийЦах Ш.
А шо значаць чытыры бориздк?
На лобовы. Да й на пырынисьСИК
Ныц СоБи ны зойБайЧыфШыс мы Ш.

МанНый кашыц сначалЛах нажРихТэкСь.
А потОМ, и затым, на чали
УвиДай хоть якэ дэ здариньНевСК.
Чы-то МауГлин з ГлинНый тут Мыш?

Пазолини Паоло ПарВати
НикакДа зе, Х, никвак не Зь люгБиль.
Ах, здыйМав но оно в ИньДзик падлищь!
И вот Дыка Мирон снемШызь фильм.

А ЕванГейЛийЕф от МатФейКа?
Шо, дурНый дочытав так СоБи, Г?
Ах, вы Ш бэстолоч, гниль иньжынерска!
Мы Ж тут, бач, часный прам дыкТыкТиф.


Рецензии