Ну, пажурыся матуль, раз усе губки папухль
Что-та у вас найци.
Ципа хоць Пазолинь ручку ш пазалациць.
Сёньня мы са й Василь
Проста ганяйм сцихи.
Як и уси пиньки. Бес там усяк РакСчиск.
Бо, кажуць, жуць, кали
Нешта не в клаСИКи сь.
Вот мы и, ХИ, СоБи а ныц ны выдзеЛИМ вж.
Лёгка ж писаць письни,
Кали без алергий
Не пейРайНехСци Псих,
Што тут папи са Лим. Ну, што такоЕ Лим. Рыба ци так соби?
Ну, Год ражДзень таки:
Зверав чы й ци й ли й Плитк.
Ну, а мы гондэ Пцичк
РапТам увиДзеЛи Сь.
Ну, цип Жар Пцёнк в ЖарТовнь, шо долыгуе Коць.
Ах, «долыгуе» што.
Ну, «не хапат» хваталк.
Кабы-к с утра вуж вжраць
Гаж кабана с вужЖах К. Е Ж макарон такой. Ципуся, ха, вяровк.
Вот мы й ий топЧым с Кось К,
Ну, Каралём кокось.
Ха, непанятНах зном?
Ну, так разБей славцо.
Шо пайЛукЧайМ – лук с чай. Да щэ й, хы, коко, мо, Ж.
Так, ну, вот счас два чась.
Ели вы сколька раз?
Два, три, четыре, пять…
Опшэм-та, бес канца, Х.
Вот скуля бес лицяць. Мы Ж но кап абЖырРакЦ.
Да й пажырней с мука
ВсяКия…кабЛяха вш.
Ну, шо апять скрывЛяльСь.
Да с, хы, Ж ляха кабан
Трэ патЛукСцей дасТаць. Каб ужь ТацьЯнк цвила!
Дзе Зь вам верЛибр набРаць.
Да вот ис тлумачальнь.
АльЛикЦерРакЦия П
Прам ИС ЛикЦёрЧыка, Г.
Вот акцэнтОввАчька шь
Са й всяка смачна кашк
Ув лицьВинНов тут прам.
А не, га, бульБаша вж.
ЦеПир налев-ка глянь: шо там, вав, за СталБа? А! Нима? Да, АКРАКСЦИХ – пухСцяк Сь.
ХИСКАРКА! ЗагсГАЙрайсь!
Сталь Беларуськай правьт?
Или й ничог ниМА Й
А ни ф Каня вж? Так ша, Х, хистайсь-хытайсь гдзе-та на калБаСях!
Будзе ТаБе, ха-ха,
Тэхника БесЗагсПасн!
ТэхНик-ВетТэрРыйНар
ГоньДзек вот спит на нарк.
И а ни в дум П яда, да й щэ й празаПаск. ПасХа З прыдзёць, тада вжь хоць с хрэнам морКву зжар.
ВетьЕР калыШацЦа й Веру ва Русь свяТар
Прам ракСБивВавЕйць впрах.
Тэрка бо Ж рый но падл.
Но, скажуць нам Баран, ты тут занадта в Жаб!
Бо пад Леща я дам,
Ой, щэ с пяць шызарнь!
Мовк разгаворная
В Васьк, бы Ж ий в Казака.
Пишым, как слышыца:
Без даж два «цар». Ий за акцэнт така, ой, пайЛуйЧяйм пайДзяк взь!
Выгнали й с СеньНица
Рэктар жэ аж с ЦэКак.
Ну, щэ ат Сашк ждзем мяск:
Ты чё абидзь миньСраць!?
Вот Па зо Линь пажур –
Коль ты ПаЖур. Ружа Ж, кали наруж
Вывернеш ПауКиф ць.
Плавна, спакойна ЖурНал ВетРАНАй Морда чытай Ш.
Знойдзеш цымалынько Жарт. Ну, а Вед-Знань – врад ль.
Свидетельство о публикации №112031107097