Ба хотираи руушани Искандари Хатлонии

Аз дили тасвири барфии меравем,
покии он сууе хати мистар зада,
соя афканда ба руйи барф, лек
пардаи шоххонае дар дида нек,
ккад кашад гулбутта шоху бар зада.

Меравем он суу, ки мешуд нарм-нарм
пуусти олучабандак сурх об,
дар канори субххи урён.
Аз лаби хандида баста наккши гарм,
хуни нор он ччо ба покии гулоб
гулбасар аз бегуноххи кудсиён.

Руу ба суйи ххавзи мизонпууш ххамрахх меравем,
холкуубаш бингарии бо каххрабои сап-сафед.
Барг бикшодаст, пиндории, зи санги об ранг,
шишакории ёбиаш бед,
гууиё ххампойи абри осмон дорад шино
донакории аракк бинии саропойи варо.

Меравем он сууй!  Он сууе, ки пирон
марзххоро бингаранд ором чун хатти замон,
ххотаххоро карда монанди кафи даст,
бар лаби онххо чу най
навниххолонро шинонанд
то замини нав навозад умри навро бегумон.

Мравем он сууй! Он сууе, ки шабтоб,
мисли чашми барраххо тобанд аз дур,
бар ба бар хобида парвини ккароккул,
ххамчу тифлон масти ширини шакархоб.

Чашмххои чашмаххо аз косахона медаманд,
гунбазони масччидон ххам мешаванд об,
чида-чида ашки шабнамро сафедор
туур бофад шаддадор
тор-тор аз риштаххои нури маххтоб...



Тарччумаи Зиё Абдуло 


Рецензии