Прызнанне

Ў душы адказнасць і   трывога

Баюся лёс свой не пазнаць :

Сярод шляхоў знайсці Дарогу

І ўбок з яе  не саступаць.

Прамовіўшы аднойчы “любы”

Пачуцці ў сэрцы захаваць,

Патрэбна будзе, сціснуць зубы

Але не здрадзіць і стрываць.

Адказу я пакуль не маю,

Змагу быць вернаю , ці не.

Са спадзяваннем запытаю:

Каханы мой, даруеш мне?


Рецензии
І дзе ж гэта мае дзевятнаццаць год?)
Хораша пакладзена, з надхненнем.

Владимир Кабердин   17.05.2012 23:52     Заявить о нарушении
Дзякую)

P.S Пра дзевятнаццаць год:
"Запалку возьмеш з карабку,
не пералічваючы рэшты,
і застаецца з імі сум,
аб тым, што ўсё амаль ня вечна."

Зинаида Умка   18.05.2012 01:28   Заявить о нарушении