Маме

Зинаида Умка
Спяшаешся гастрыць нажы,

Чакаеш доктара ў халаце.

На ампутацыю  душы

Заўжды ідзеш, як крыўдзіш маці.

Ды застанецца ў сэрцы боль,

Не супакоіцца сумленне.

Гатовы б лыжкай есці соль,

Але не вернецца імгненне.

Адзін стаіш сярод мяжы,

Няўтульна стала ў  роднай хаце,

На ампутацыю душы

Ідзеш заўжды, як крыўдзіш маці.


© Copyright: Зинаида Умка, 2012
Свидетельство о публикации №112030101288
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Зинаида Умка
Рецензии
Написать рецензию
Безумоўна. Усяму свой час.
Некалі і Гастрыць нож на такую справу грэх.
А бывае так, што надыходзіць момант калі і Вастраць.
Бо адзін раз дык ужо дакладна пупувіну раз'ядноўвалі.
Шчыра.

Владимир Кабердин   19.05.2012 16:21   •   Заявить о нарушении
+ добавить замечания
Написать рецензию     Написать личное сообщение     Другие произведения автора Зинаида Умка