Пра хлопчыка Федзю

   Пра хлопчыка Федзю

Разышоуся хлопчык Федзя:
Малпу ухапiу за нос,
I набiу свайго мядзведзя,
Наступiу кату на хвост.

Мацi кажа: «Федзя,Федзя,
Ну цi можна так рабiць?»
Паглядзеу ён на мядзведзя
I гаворыць: «Буду бiць!»

Сабралiся цацкi, лялькi,
Падалiся да Наталькi.
Iх Наталька уciх шкадуе,
Падкiдае i цалуе.

I пытае Федзя мацi:
«Дзе падзелiся сябры?
Iх няма нiдзе у хаце,
Цi  катаюцца з гары?»

«Усе твае ужо цацкi-лялькi
Прыжылiся у Наталькi».
«I не хочуць больш да Федзi,»-
Кажуць так яму суседзi:

-  Так вось можна неузабаве
Пагубiць усiх сяброу.
I нiчога не паправiш,
Не вярнуцца яны зноу».

Ён абуу свае сандалi
I падауся да Наталлi.
Кажа дзеучыне знарок:
«Ад цябе уцек бычок.

Ён стаiць,гаворыць: « Му,
Я не ведаю чаму».
Пакуль бегала Наталька,
Ён забрау усе  цацкi-лялькi.
Стау iх гушкаць, цалаваць:
«Буду сам вас шкадаваць.!» 

май 2011г.


Рецензии
Надо батьке написать!
Чтоб тебе Заслуженного присвоили!

Нина Чикина   29.02.2012 10:28     Заявить о нарушении
Тут уже язык на выдохе,а ты говоришь заслуженного,хотя у нас детской бел.литературы мало хорошей интересной,зайди на вясёлка.ru, я там лидирую,можешь проголосовать.Спасибо тебе огромное за поддердку.Дай дедушке почитать.

Олег Старинчик   29.02.2012 10:34   Заявить о нарушении