Штучнае святло

Бывае так працягла ноч,
Што дню, здаецца, не саступіць
Але будзільнік б’е чагосць,
І ўжо няма чаго марудзіць.

Я узнімаю галаву,
Расплюшчыў вочы, ўбачыў цені,
Кудысьці коўдру адгарнуў,
Паўстаў, ледзь ледзь не на калені.

І вось, здаецца мне, пайшоў.
Зрабіў вось крок, другі і трэці.
Не паваліўся !
Не.
Дайшоў…
У той пакой, дзе месяц свеціць.

Там выключальнік і знайшоў,
І проста на яго націснуў.
Ну вось ён дзень!
Прыходзіць зноў…
А ноч здаецца непахіснай.


Рецензии
Ах, Франэк Нырка! Як всё прост -
НадРукХаваць сцихи й в газеце.
Пайшов тут в госци да кагосьць -
И на: вжэ ж жыд СМИецьця зь ейця! Да шо ты мне, мавЛяв, прыпёр!
И пна нага на лисапедык.
Да, пни в когось щэ й гондэ ёсьць.
Да вот Луна не свецик.

А так - усё в катлеце зь.

Хапни ж хоць в нас яки млынок.
Ах, дружа верны! Ночка ль дзесьци.
Давай дамо ж Жабкам Стральцов?
А то вжэ, иш, прынцэссы з! А в нас тут во й Хадык гармон.
Дамо всим перцав!

Васыль Брыль-Кобзар   16.02.2012 01:04     Заявить о нарушении
Неповторимый слог, размер,
и мысль глубокая сокрыта.
Вы просто врун и лицемер!,
Как блин, что пиццею рядится.

Владимир Кабердин   16.02.2012 22:30   Заявить о нарушении
Винок СайНетав Франк ля мни Ш,
Гляды, прыслав таких чукДейСных,
Шо хоть ты прамо тухт уфсни
Ахт чахСнака й пат перСцень.

Васыль Брыль-Кобзар   16.02.2012 23:09   Заявить о нарушении