капрон

капрон
и пальцы по нему
и стон.

в лицо
закапало,не муть,
не сон,

глаза
уткнулись в потолок,
грозят,

слеза
разбилась между строк,
опять.

Окно,
за ним другая ты,
кино,

одно
и тоже,в стык
со сном.

и стон,
как будто это вдруг,
без слов,

капрон...
и пальцы по нему
назло.


Рецензии