Кьве дакIар

            
Зи дакIардай ви дакIардиз рекьер  авай,
На лугьумир, кьатIуз тежез  завай, вавай .

Экуьн кьиляй зун ацукьдай ваз килигиз,
ДакIардин хел гагь ахъайиз,  гагь   игисиз.

Ваз багьна тир, акъваз туна,  шуьше михьин,
Заз лагьайIта,  ацукьна гьа  кIелун,  кхьин…

ЦIар-цIар гудай  ви дакIарди, гуьзгуьди хьиз…
Заз  акI   жедай,  вири дуьня  тек зиди хьиз!

Раханач чун гьич са  гафни  вил вилеваз,
Гьич садрани мукьвал хьанач гъил гъилеваз…

Амма рикIяй рикIиз авай  са  муьгьуббат,
КьатIай  ксар  гьейранарна ийидай мат.

На гуьзетна, завай лугьун ашкъидин  гаф,
Завай хьанач аянариз кIанивал саф.

Кьисметди чун акъудна икI  гьар сад санихъ,
Чир хьухь,  къени  а гьисcерихъ я зун  къаних…

И мукьвара  зи рехъ фенвай мад а патахъ,
Акурлахъди, залум са фул  акатна захъ:
 
Ви дакIарди  са шумуд къат  руг кьунавай,
Зи  дакIардик  чубарукди   муг  тунавай…