мары

Сплятаюцца ў адзінае
Усе, хто мары меў.
І ўносіцца ва ўзвышша
Іх вечны сэрца спеў.

Мільгае ў скрыке цемры ён.
Ляціць сярод агнёў.
І ўздыхнуўшы спеў сустрэне
Спрадвечны наш анёл.

Але ўсім пара запомніць
І не адразу ныць.
Што цэлы шэраг нашых мараў
Павінен светлым быць.


Рецензии