әни җанымныӊ тиӊсез фазыйләте,
Кыйммәтләрдән-кыйммәт ул хәзинә,
Саклыймын мин аны, затлы байлыкны,
Аллаһ биргән йөрәгемнеӊ иӊ түрендә.
әни яшәргә бирде көч-көдрәтне,
Йокламый үткәрде газизем төннәрен,
Тол калса да, үз итмәде кайгы-хәсрәтне,
Аямады, җәлләмәде үз яшьлеген.
Меӊ кат шөкер, әӊкәм сиӊа, меӊ кат рәхмәт!
Күпме әйтсәм дә мин моны, әлбәттә,
үти алмам мин изге бурчым.
Дингездәй чиксез синеӊ шәфкатеӊә
Тиӊ булырмы тамчыдай рәхмәт-шөкерем?!
Шиксез, булмас, әлбәттә, беләмен.
Инсан, "әни" дигән изге сүзенеӊ
Син онытма бер дә кадерлеген,
Бар дөньяга җиткер ана хөрмәтен
Акла, күз нурыӊ, әниеӊнеӊ өметен!
Эни кадере
© Copyright: Динияр, 2011
Свидетельство о публикации №111121706619
Свидетельство о публикации №111121706619
Рецензии