(перевод с польского Надежды Далецкой)
Мы ехали утром вдоль мёрзлого поля под праздник.
Ещё ночь царила, но занавес неба отсвечивал красным.
Вдруг заяц внезапно промчался стремглав пред нами,
И кто-то из нас указал на него руками.
Давно это было. Давно нет ни заяца в живых,
ни того, кто взмахнул ему в след рукою.
Любовь моя, где ты, к кому и о ком моё слово,
руки указующий жест, хруст снега, и линия бега –
то не сожаление: думы, и снова, и снова.
Чеслав Милош. Встреча
© Copyright: Надежда Далецкая, 2011
Свидетельство о публикации №111121002066
Свидетельство о публикации №111121002066
Рецензии
оригинал
CZESŁAW MIŁOSZ
SPOTKANIE
Jechaliśmy przed świtem po zamarzłych polach,
Czerwone skrzydło wstawało, jeszcze noc.
I zając przebiegł nagle tuż przed nami,
A jeden z nas pokazał go ręką.
To było dawno. Dzisiaj już nie żyją
Ni zając, ani ten co go wskazywał.
Miłości moja, gdzież są, dokąd idą
Błysk ręki, linia biegu, szelest grud –
Nie z żalu pytam, ale z zamyślenia.
Надежда Далецкая 10.12.2011 08:08 • Заявить о нарушении
CZESŁAW MIŁOSZ
SPOTKANIE
Jechaliśmy przed świtem po zamarzłych polach,
Czerwone skrzydło wstawało, jeszcze noc.
I zając przebiegł nagle tuż przed nami,
A jeden z nas pokazał go ręką.
To było dawno. Dzisiaj już nie żyją
Ni zając, ani ten co go wskazywał.
Miłości moja, gdzież są, dokąd idą
Błysk ręki, linia biegu, szelest grud –
Nie z żalu pytam, ale z zamyślenia.
Надежда Далецкая 10.12.2011 08:08 • Заявить о нарушении