З асалодай піў студзёную ваду.
- Да цябе прыйду ,
- казаў,
- Яшчэ прыйду.
Адышла даўно ў нябыт
гарачыня,
А цябе няма ўсё ды няма.
А аднойчы я сядзела ля акна,
На двары была студзёная зіма,
Дзверы рыпнулі ціхенька за спіной,
Вусны нібы апякло гарачынёй.
Загарэлы, узмужалы, пажаданы,
Ты прыехаў. І назваў мяне каханай.
З той хвіліны не адна
прайшла зіма.
І мінула не адна
гарачыня,
А й цяпер,
калі прыходзіш ты дамоў
І бярэш мяне за плечы,
зноў і зноў
Я узрушана падзякую свой лёс,
Што спякотны дзень
шчаслівы той прынёс.
З асалодай...
© Copyright: Мария Хрусталёва-Перчик, 2011
Свидетельство о публикации №111120710842
Свидетельство о публикации №111120710842
Рецензии
Шчыра дзякую!!!
Звярнула ўвагу на Вашу заўвагу, паспрабую выправіць...)))
Поспехаў!!!
Вяртайцеся! Буду рада!
Мария Хрусталёва-Перчик 04.02.2014 20:56 Заявить о нарушении
Звярнула ўвагу на Вашу заўвагу, паспрабую выправіць...)))
Поспехаў!!!
Вяртайцеся! Буду рада!
Мария Хрусталёва-Перчик 04.02.2014 20:56 Заявить о нарушении