Пераклад санета 71 У. Шэкспiра

Калі памру, ты мора слёз не лі...
 Адплач па мне, пакуль царкоўны звон
 Не абвясціць, што я сышоў з зямлі
 Карміць чарвей, сустрэўшы ўласны скон...

Ды й дачытаўшы гэтыя радкі,
 Не ўспамінай іх аўтара руку.
 Лепш я забыты буду на вякі,
 Чым твой спакой маркотай апяку...

Хай нават знікне гэты сумны верш,
 Калі я стану глінаю ізноў...
 Сатры імя, каторым існуеш
 І пахавай няўдобіцу-любоў...

Тады ўжо свет з цябе не пасмяецца —
 Што ты ў слязах... і з прывідам у сэрцы...

Паэтычная старонка Таццяны Дзям'янавай www.lightynna.ru

W.Shakespeare, Sonet 71

No longer mourn for me when I am dead
 Then you shall hear the surly sullen bell
 Give warning to the world that I am fled
 From this vile world, with vilest worms to dwell:

Nay, if you read this line, remember not
 The hand that writ it; for I love you so
 That I in your sweet thoughts would be forgot
 If thinking on me then should make you woe.

O, if, I say, you look upon this verse
 When I perhaps compounded am with clay,
 Do not so much as my poor name rehearse.
 But let your love even with my life decay,

Lest the wise world should look into your moan
 And mock you with me after I am gone.