Беласток

У гарадах блукаў далёкіх,
Губляўся ў скопішчы людзей,
І толькі ў ціхім Беластоку,
Так, так, у ціхім Беластоку,
Мне больш утульна і мілей.

Да Заменгофа вольным крокам
Прайсці па Ліпавай наўсцяж…
Бо толькі ў шчырым Беластоку,
Так, так, у шчырым Беластоку,
Яшчэ застаўся подых наш.

А як зьлятаюцца аблокі
На мадэрновы сьвенты Рох!
Ды ўсё таму, што ў Беластоку,
Так, так, у сьветлым Беластоку
здаецца, часам ходзіць Бог.

Яшчэ не раз усьцешаць вока,
Пляц і Браніцкага Версаль,
Пакуль спачну не ў Беластоку,
Так, так, спачну не ў Беластоку,
А ў Беларусіі, на жаль…


Рецензии
Добры верш.

Владимир Казак   10.11.2013 00:17     Заявить о нарушении