Ах, уймись, таска, уймись!

Как-та раз наш Царь-Гарох
Сдзелал выстафк ля жыдоф.
Да, ох, прама у сталофк! Идзиот!
И, народа не сцеснясь,
Лиш расхажывал, как пан.
Патаму шта, ну, сафсем ведь балван.

Ах, уймись, таска, уймись!
А то сьем двенаццать миск.
Да ещо и закусить дам уфсим!
Или ци спеку Блиноф,
Шо пае-дзице ф Яноф.
И уви-дзяце там сто уш чартоф!

Рыжий чорт загаласил:
Эфта шо тут за карцишк?!
Кап нимедля мне сфернул, а то гицль
Тут азьмёт за шкирк мундзир
Да с палкофникам и жид.
Я ци дам, как разлагаць мне дзецишк!

Ах, пардон, мадам, пардон!
Тут у в нас работ кружок
Па изучваньню харчоф беги мот.
А то как-та не с ру-ки,
Или ци даш ни с наги,
Хто-та, видзиць ли, фстаёт на обид.

Панаехала князёв – прама как на свацьбу поп!
И талдычут пра как сфой ага-рот.
Мол, ну, шо мы закусь, а?
Ципа как на два рубля.
Или, можэт, раскашэль на сим-сот?

И гарэлку с фодачка патрэбляют мордач-кань.
Ну, то биш, кака лака с пифам брашк.
И грызут прам, ах, таки, ну, как мышы с пацуки,
Дажэ задницы сфаи байструки…
ВОТ КАКУЮ Ж МЫ уФставил сТРАННичк!..


Рецензии