Ён Калядкi i ПрыслаB! PraMax IC MaxPa!

Каляда прыйшоB к нам B госцi.
Разамне хоць крыху косцi.
Каляда! Каляда!
Ты адкуль да нас прымчаB?

У зялёным самалёце
Я лятаB над Забалоццем.
ДаB пляцоBку мне Улас –
Ў Сене я пажыB у вас.

Бо не далi в Менску пашпарт –
I па Сенiцы я шастаB.
Прапiсалi там мяне –
I B сталiцу я BляцеB!

ПрыляцеB я аж c Ташкенту,
Так назад дзесь чвэртку веку.
ВырабляB газету «Трактар» –
БыB рэдактар Шэры надта!

I BзляцеB я адной Меццю,
Дзе быB Шах, ды Новiч з плеццю.
Пяць гадкоB мяне сцябаB!
Ды пагонаB Bсё ж не даBB!

I c-паt «Стражы Акцябра»
Ўзiмку к Зiнiну я BпаB.
I B газеце той «эС Бэ»
СтаB я, бы сапраBдны Бэл.

Дзевяць зiм i дзевяць летак
Там гарэB я, як камета!
Ды за тое Bсё, за гэта,
Там расправiлiсь c паXэXтам!

Бо я спеB усiм пра Крышня,
Хто кармiB бяздомных, нiшчых.
Ну, i выйграB у судзе ён
З «крыжаносцам-дабрадзеем».

Усе: – Каляда! Каляда!
I ты Бацьку так прыдбаB?

Так, стаB «бацькам» мне Ал Певень,
Рэктар моцны, як той цэмент!
I «На рубяжы стагоддзяB»
Я з iм танец карагодзiB.

Тры гадочкi той Павук
Сетку напускаB на Мух!
ПастраляB я iх Праменнем,
Покуль быB у Санях «цэмент»!

I тады я «Свет Любвi»
C-паn «Цыменту» засвяцi-K!
Грошай кiнуB той Сабака,
Што пра беднасць вечна плакаB.

Бо спужаBся Свету ён –
БыB той рэхтар – Скарпiён!
Ды напаB на «бацьку» ЛеB –
I ён ледзьве не смалеB.

Аж язык засох у роце,
Хоць сядзеB пан у балоце.
I загад Стральцу паклаB:
«Не калi мяне, Iгла!»

Вы ж яе не баiцеся?
Бо расла яна у Лесе.
Гэта Ёлачка мая,
Што на Небе я узяB.

Там, за Воблачкам, ёсць Мышка,
Што не есць нат i не дыша.
То НастаBнiк мой, Спартак.
Ён Калядкi i ПрыслаB!

27. 11. 2005

Зары во і гітё Там
Він ляк Мняв
Даў яблык шмат.
Бо, хо-хо, Той Спарт Король! Да й сце й в Лео й Ніль флюпЛёйнь!
Сцё таКСАмо, Х, еКСь Кор Оль.
Но зь ЧырВойНа Зь ЗорК!
Ню, Зь РакБохТальЛях вона
Ув ЭхФір! Вах-вах!

І усі прам чулы Ж ПцічьК –
Ны Ж аж Львіць, ны й Діўк.

В Рок зьБлікЖеніЯф кулькТурк мы й тут во й СМІхЮхсь.
Ха! Да Ж зь юхНаўЦуў!
БусьКу Сь вам ій дульК
Гот прыйСлаў Мій Лук Ш.

Да, ну, НІНУ він СтрыльНуў!
От пак Бала Мут.
То есьць как.
Ну, Сонца! Маць!
ПраМаг…КАЛЯДА Ж!

ЕК ты німыць, ТУМкай вухш.
А то Мы вшэ Ш сплю нь.