Каб у адпачынку на прыродзе...

Каб у адпачынку на прыродзе,
 Мілай прыгажосцю цешыць сэрца,
 Людцы, беражыце асяроддзе –
 Вашым жа нашчадкам застанецца!

 Хай ўбачаць родныя прасторы
 Самымі прывабнымі на свеце,
 А не сорам гэткі і не гора - 
 Край у занядбанні й моры смецця.

 Хіба ж мы ўсе разам не павінны
Даражыць  адвечнымі дарамі?
 Мы ж, усё-ткі, людзі, а не свінні,
Дык пара ўжо быць гаспадарамі.

На зямлю не кідайце ніколі
 Тое, што вам болей не патрэбна!
 Ці ж зямелька варта гэткай долі?
 Ці не будзе сорамна прад небам?

 Хай журчаць празрыстыя крыніцы
 Чыстаю вадой незамутнёнай,
 Хай гадуе сонейка суніцы
 У травіцы казачна-зялёнай;

 Хай спяваюць птушкі ў паднябессі
 І пад німі пашы шчодра  родзяць!,
 Хай гаспадарамі недзе ў лесе
 Па імху зубры павольна ходзяць!

 Не згубіце гэты цуд міжвольна!
 Паглядзіце, як вакол прыгожа!
 Ці ж мы нашу скарбніцу не здольны
 Захаваць, уславіць і прымножыць?


Паэтычная старонка Таццяны Дзям'янавай  www.lightynna.ru