Ран ца... Яшчэ ц ха на вул цах
Горад змоўк. Людзі спяць па дамам.
Толькі сэрца маё хвалюецца:
Як ты там? Што ты там? З кім ты там?
Маё сэрца гарыць ад болю:
Мне цяпер да цябе не дайсці,
Адпусціў ты мяне на волю
І не зможаш ужо знайсці.
Мне не хочацца быць тваёй любаю
У цябе іх і так вельмі шмат...
Я хачу толькі раніцай хмураю
Апынуцца ў тваіх руках.
І злавіўшы твой позірк нясмелы,
Зноў пайду я ў цемную ноч...
Найшчаслівей за ўсіх у гэтым свеце,
Бо я ведаю : НЕДЗЕ ТЫ ЁСЦЬ!
15.09.2009
Свидетельство о публикации №111102706551