першапачатковы...
сьвет.
скура
колера
зорнага
сьвятла...
там,
дзе ты
была,
дзе ступала
твая
нага,
кветкі
ўздымаюць
свае пялёсткі.
тваё
цела
з воску.
ты робіш так,
што я
зьнікаю,
дастаткова
тольуі
дотыку...
(а ўначы
я зьбіраю
бурштын
на беразе...)
ты адчуваеш,
што лістапад
забіў
кастрычнік
і верасень.
мы зробім
труну
са шчырых
словаў
і выказваньняў,
з пер'еў
і яек
ластавак...
танчы,
лзяўчо,
танчы.
цябе
абірае
сьвет,
каб
зрабіць
зоркай...
ты будзеш
кіраваць
мной
як лялячнік...
а я толькі
казачнік,
хворы казачнік.
05.11.2010
***
© Copyright: Юлия Храмцова, 2011
Свидетельство о публикации №111102103007
Свидетельство о публикации №111102103007
Рецензии