Водгук развiтання
Над зямлёй зноў лётаюць сняжынкі…
Не, не мроі гэта і не сны,
Што зацерушыла ўсе сцяжынкі.
Сонечнага промня не відаць –
Як жа без яго у дзень вясновы?
А сняжынкі зноў і зноў ляцяць,
На зямлі ляжыць дыван пуховы.
Не здаецца снежная зіма,
У паветры кружыць завірухай,
Але моцы ўжо ў яе няма,
Толькі ціхая туга і скруха.
Вельмі хутка заквітнее сад
І вясны надыдзе панаванне.
І, магчыма, гэты снегапад
Ёсць апошні водгук развітання.
Свидетельство о публикации №111101308651