Беларусь - моя Родина. Родны Кут. Часть первая

БЕЛАРУСЬ - МАЯ РАДЗіМА.   
Частка першая.
РОДНЫ КУТ.

Калісь  прыснілась  мне,
што  дзесьці  Тут  я  нарадзіўся...
Шчаслівы  край  таго  дзіця –
мне  не  забыўся.
Былі  там: рэчка, луг,
таемны  лес  за  лугам.
З-за  лесу  сонейка  ўстае –
на  лузе  тае  смуга...
Яшчэ  кароў  не  выганялі –
чуваць  гамонку  сябрукоў.
Страмглоў  да  іх !
Усё, ідзем!
...як  мала  шчасця  трэба  малым...
...як  многа  шчасця  ў  гэтым  малым...
Басыя  ногі  па  расе –
ой, як  халодзіць...
Лазовы  кошык  пад  рукой -
усё  яшчэ  наперадзе :
грыбны  азарт,
спякота  дня,
прыкус –
краюха  хлеба  з  шматам  сала,
й - з  крынічкі,  ў  прыгаршні – вада,
што  так  салодзіць...
...для  шчасця ж  трэба  гэтак  мала...
...і,  колькі ж  шчасця  ў  гэтым  “малым”...
Калісь  прыснілась  мне,
што,  дзесьці – Там  я  нарадзіўся...
Мой  Родны  Кут,
дзе ж  ты  згубіўся ?
          *
(…надвячоркам,
31 снежня 2010 г.)