Адбiткi
Адбіткі нашых пальцаў
спаткаюцца міжволі
на лавах і парэнчах,
на чаранку нажа…
А я хачу сустрэчы іх
не ў горадзе, а ў полі,
ускраіны якога
ахутвае імжа.
А я хачу сустрэчы іх
жывой і нечаканай,
каб некалі далонька
знайшла сваю далонь.
Каб тое поле чула:
“Дык вось ты дзе, каханы!”,
Каб поле ўрэшце ўбачыла
У даланях агонь.
Свидетельство о публикации №111091606090