Юлия Хартвиг. Было
Пишу тебе третье письмо
хоть наверно давно уже нету отеля "Феникс"
- ей говорил он во сне
Ибо только во сне она могла его видеть
А всё это было во время юной ещё любви
полной препятствий, взрывов рыданий, безумных
клятв, колебаний и ночного слиянья,
счастливым побегом через счастливый край
мимо ферм провансальских,
мимо романских храмов.
Сон другой - это дворец, разрушенный молнией
От него остался только начерченный план
на бумаге
Он водит пальцем по скользящему солнечному
свету
и говорит: Вот таким будет наш дом
очень светлый. Ты посмотри сколько окон.
* * *
Julia Hartwig.
By;o
Pisz; ci ju; trzeci list
cho; hotel "Phoenix" pewno ju; nie istnieje
- m;wi; do niej we ;nie
Bo tylko we ;nie mog;a go jeszcze widzie;
A by; to okres m;odej jeszcze mi;o;ci
z wybuchami ;ez szalonej pe;nej przeszk;d
przyrzecze; waha; i nocnego pojednania
uszcz;;liwionej ucieczk; przez szcz;;liwy kraj
mijanych w drodze ferm prowansalskich
i roma;skich ko;cio;;w
Sen drugi to zburzony b;yskawic; pa;ac
z kt;rego zosta; ju; tylko plan wyrysowany
na papierze
On wodzi palcem po przesuwaj;cym si; ;wietle
s;onecznym
m;wi: Taki b;dzie nasz dom
bardzo jasny Patrz ile okien
Свидетельство о публикации №111082000173