(Словы Міхася Шэлехава).
Em Am
І горка, і мешна — настаўніка вучыць дзіця,
Em
Акцёрка ў калготках нам сэнс замяніла жыцця.
Am
Я б кінуўся плакаць на грудзі, ды сябра няма.
Em
Чытаю буквар… Каб усё-ткі пражыць не дарма.
Аз, букі, глаголь… Я жадаю стаяць на дабры.
Крумкач і жар-птушка на пару на бедным двары.
Якога вам д’ябла! А можа прыйшлі па мяне.
На казачны востраў! За птушкамі! Быццам у сне!
Праходзь, наваселец! Падмецена хата мая.
Дзіцячы пакой, дзе калісьці я чуў салаўя.
Ні лесу, ні бору…. Але каляровы экран.
Я зараз з’язджаю на казачны востраў Буян.
Я зараз з’язджаю. Я дом забіваю крыжом,
Як вокны ад вубухаў прыпяцкіх дзён за сялом!
А слёзы цякуць ад смалістага паху крыжы.
Я зараз з’язджаю. Канец ці пачатак, душа?
I горка, смешна
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111071307268
Свидетельство о публикации №111071307268
Рецензии