Да чалавека

      
              ( 07.1990г.)
 Am                C
Мо драпежнік ты, Homo Sapiens?
             G                C
Іклы, кіпці і слоў атрута…
      Am                Dm
Не адну меў ад Бога запаведзь,
                E                Am
Толькі помняцца ўчынкі Юды.
                C
Штосьці помніцца -- ды не тое,
               G                C
Для натоўпу маралі стае –
           Am                Dm
Яны боскае слова жывое
      E                Am
Бяруць без часціцы “Не”.
            C       G         C       Am
        Homo homini lupus est.
            Dm         E                Am
        Бог не здрадзіць – свіння не з”есць!

І забі, і пралюбадзейнічай,
Хоць на грошык карысці маеш.
Утварай усялякае дзеянне,
Можа ў пекле канцы схаваеш.
Як жывеш, чалавек moralis,
Што на сёння трымае сэрца?
Не дарма цябе з раю гналі –
А з зямлі куды зграі дзецца?
       Homo homini lupus est.
        Бог не здрадзіць – свіння не з”есць!
Ты ішоў па зямлі кагортамі
І стагоддзі наўзбоч кішэлі –
Цябе д”ябал адзначыў ордэнам –
Трыццаць срэбнікаў у кішэню.
Далятае да неба бразгат –
Срэбра здрадніцкае не трэ?
Ты забойца роднага брата –
Семя Каіна не памрэ.
          Homo homini lupus est.
          Ваўкамі будзем – па-воўчы ў лес.