Турауская балада

ТУРАЎСКАЯ БАЛАДА
Гвораць кахання раней не было і ўпаміне,
Мы будзем спрачацца, бо гэта няпраўды сіло.
Спрадвеку каханне было і да веку не міне
Ні Тураў, ні Кіеў, ні нават з трох хатак сяло.
Каханне жыве там, дзе ёсць разнаполыя людзі:
Мыжчына жанчыну апоўначы ўбачыў і вось —
Пачуццем заб’юцца іх сэрцы ў знямозе і будуць
Да зоркі стаяць.
А гэта ўжо значыць: каханне між іх пачалось.

Am                Dm
Цокаюць капыты —
            E          Am
Падымаюць пыл.
                Dm
За гады забыты
                E       Am
Даўняй казкі быль.
              A7         Dm
Цяжка божым чадам:
                G        C
Шмат на свеце зла!
    Am            Dm
Повесці пачатак
             E        Am
Раскажу пасля.
 Am                Dm
Ад Кіева да Турава
            G                C
Па сцежачцы крутой,
        Am                Dm
Ляці, як птушка з выраю,
       E                Am
Ратуй, мой конь, ратуй!
    Dm      G         C
Скача, скача, скача
      E                Am
Княжацкі слуга.
      Dm     G        C
Скача, скача, скача —
        E            Am
Смага на губах.

Песняй не раскажаш
Пра сваю любоў.
Дзе другія княжаць —
Там ліецца кроў.
Паланянкі косы,
Як лясны пажар.
Не глядзі, што босы —
Ёсць лязо нажа.

Ад Кіева да Турава
Па сцежачцы крутой,
Ляці, як птушка з выраю,
Ратуй, мой конь, ратуй!

Маё сэрца — церам,
А душа — смала.
Я табе паверыў,
Ты мне — не змагла.
Погляд, як запалка,
Пекла не мінуць!
Што ж ты, паланянка,
Завяла ў ману?

Скача, скача, скача
Княжацкі слуга.
Скача, скача, скача —
Смага на губах.

Як звычайна проста
Сэрца падпаліць.
Калі ты дарослы
І табе баліць.
Эх, пайшла гулянка —
Карамыслам дым,
Што ж ты, паланянка,
Так даступна ўсім?

Ад Кіева да Турава
Па сцежачцы крутой,
Ляці, як птушка з выраю,
Ратуй, мой конь, ратуй!

Косы паланянкі,
Як лясны пажар.
Скончылі гулянку
На лязу нажа.
Паланянка ўпала
Пасярод звяроў,
А за шклом бакала:
Ці віно, ці кроў?

Скача, скача, скача
Княжацкі слуга.
Скача, скача, скача —
Смага на губах.

Не скажыце — трэба
Болей пра любоў.
Водгукі па небе
Чуем зноў і зноў…
Адляцяць на поўдзень
Клінам жаўрукі —
Гэту песню ўспомню,
А прыпеў такі:

Ад Кіева да Турава
Хваробы ў свеце ўсім
Такія вось, мікстурамі,
Лечацца зусім.
Скача, скача, скача
Вечнасці слуга.
Скача, скача, скача —
Самага на губах.