ДОЛЯ

ДОЛЯ
Em                H6 Em                H6 Em
Выйду ў чыста поле, стану пад вярбіну,
                Am     Am6 H7  Em
Пагукаю долю, нібыта каня.
C                Am  D7                G
Адзавецца рэха па чужых далінах,
C                Am  H7  (2(H7  Em
І замоўкне голас у глухіх гаях.
C                Am D7                G
Заблудзіла доля на крутых сцяжынах,
  C               Am  H7            Em
І цяпер на волі беглая раба.
E+7                Am      D7           G
А ў далонях кволых чорныя ажыны,
C                Am       H7              E7
І палынны прысмак на сухіх губах.



Трыццаць год гукаю -- доля ходзе міма.
Без яе ніколі шчасця не спазнаць.
Вылаўлю блудніцу і аброць накіну,
І задам ёй перцу, эх едрона маць!

Ці ж вона не чуе, ці ж вона не бача,
Шчо зове хозяін з путом у руках?
Цэлы век гарцуе неслухам бадзячым,
І гнядую грыву трэпле па вятрах.
Эх, вазьму ляйчыну, выцягну з-за вуха –
Запалае шкура ў горачным агні.
Ці ж я не мужчына, каб мяне не слухаць,
Бо без долі дома, як на чужыне.