Лета
Гаўно заместа цынамону
У каве. Ужо не навіна -
Краіна блізка да гамону.
Слабы загар змывае дождж.
Дажджы падобныя да ссакаў.
Ды ўжо ня важна - анягож -
АМАП нас б'е горш за сабакаў.
На сонца скончыўся ліміт.
Ліміт нагадвае падачку.
Жыццё - валютны мой крэдыт -
Ня хопіць на яго заначкі.
Падобны хмары на вусы.
Вусы развейваюцца ў небе.
І не хапае каўбасы -
А ўсе відовішчы ў хлебе.
Халодны вецер абляпіў
Маю прамоклую кашулю.
Шкада, "Трайнога" я ня піў
Як БРСМ - сказаў бы - хулі?
Нассаў бы роўненька на дождж.
Насраў у страчанае жыта.
На лыжах пераплыў бы Сож
І разагнаў бы трансвесцітаў.
Бо жатка - то не абмалот.
Ні ротарная, ніякая.
Верш Быкава, як патрыёт,
На плот суседзкі наваяю!
І солі з маслам не куплю -
Хай давяцца ім дысідэнты!
Я трактар больш за ўсё люблю!
Ну і хакей! А канкурэнты -
Няўдзячлівыя пацукі! -
Мы працай іх забеспячаем!
Наш ноў-хаў - кулакі -
Ад гістэрыі і адчаю.
З дажджом размешваецца кроў.
З гаўном размешваюць нас з вамі.
Я, відавочна, не здароў.
АМАП мне будуць урачамі.
Маўчу - аж сківіцы звяло.
І дождж, як лета, не праходзіць.
Чакаю. Выйсця не прыйшло.
Стаю. Наўкол забор гародзяць.
Пляснуў у далоні... Пранясло!
Паспею?.. Аўтазак падходзіць...
Свидетельство о публикации №111070507349