***
Калі стане паэту балюча,
Калі зойдзецца сэрца — няўсцерп, —
Ён не будзе слінява канючыць
А напіша крывёй сваёй верш.
Калі радасць на сэрцы ў паэта,
Як заб’е пачуццё цераз край —
Засмяецца ён вершам, — і гэта
Ён пасля на ўвесь свет заспявае.
Так жыве між агнём і між лёдам,
Між зямлёю і небам спаміж,
Нехта кажа: “Ён выйшаў з народу” —
Але ж вершы? Адкуль яны родам? —
Не бывае ў паэзіі меж.
Калi стане паэту балюча...
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111061003887
Свидетельство о публикации №111061003887
Рецензии