КІШЭННЫ ЛЁС
І няўцямны мой і разбэшчаны,
Выпадкова-трагічны лёс,
Ты прайшоўся па сэрцы трэшчынай,
І да зорак мяне аднёс.
І цяпер я праз гэту шчыліну
Углядаюся ў небасхіл,
Адчуваю сябе мужчынаю,
Што мне ўсё-ткі хапіла сіл.
Што сабе ані ў чым не здрадзіў я,
Хоць гудзелі, нібыта рой,
Дабрадзеі нашэпт-парадамі —
А выслухваў я голас свой.
І няўцямны мой, і разбэшчаны —
Як адплата — кішэнны лёс,
Ты прайшоў, як па сэрцы трэшчына —
Ліхаманіць душу ўразнос.
Добра ведаю: наканована —
Не пражыць ані дня інакш!
Толькі я не кляну жыццё маё,
І не ваплюся жыццем вашым.
Кiшэнны лёс
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111061003387
Свидетельство о публикации №111061003387
Рецензии