Супраць выхавання

СУПРАЦЬ ВЫХАВАННЯ
Можна прыняць адзінае правіла
Чалавечых узаемаадносін:
Не перашкаджай жыць другому,
Не вучы яго жыццю па свайму шаблону.
Што дабро для цябе, для яго — зло,
Што шчасце для аднаго — бяда для другога.
Кожны чалавек сам ведае:
Як яму жыць.

Ніхто не мае права нас вучыць
Як нам на свеце жыць.
Ні стары, ні малы,
Ні бацька, ні маці,
Ні адзін чалавек, ні нават грамадства —
Ніхто не мае права нас вучыць
Як нам на свеце жыць,
Бо ўсе яны жывуць разам з намі,
І ніхто з іх не быў яшчэ па-за смерццю.
Ніхто з Вялікіх гэтага свету не мае права нас
Вучыць як нам на свеце жыць.
Бо ўсё, што яны пісалі, пісалася пры жыцці,
І яны не былі ячшэ па-за смерццю, і не ведаюць:
Як гэта адазвалася там?
Вы скажаце выпрабаванне часам? —
Але ж наш зямны час ніколі не бывае па-за смерццю,
І не можа знаць, што патрабуецца пасля жыцця.
Ніхто не мае права нас вучыць
Як нам на свеце жыць!
Адзін Бог мае гэтае права,
Бо толькі Ён ведае,
Што патрабуецца па-за смерццю,
Бо толькі Ён — пасля жыцця.
Адзін Бог, і той, хто прыйшоў ад Бога.
Але хто ж з нас можа паказаць неаспрэчнае падсведчанне,
Што ён прыйшоў ад Бога, а не ад д’ябла? —
Ніхто!
Значыць, толькі Бог,
Толькі адзіны Бог, і дзесяць Яго запавядзей…