***
Далоў аблятае лісце.
Прымоўк абамлелы сад —
Вось так жа было калісьці
І сотні гадоў назад.
І сотні, і сотні тысяч
Круціўся жыцця калаўрот —
А людзі навокал тыя ж
Пад зманлівым словам: народ.
І гады спаўзаюць з дрэваў,
І вабяць душу пладом,
І зноў спакушаюць Еву:
Быў сад, а цяпер — Садом.
Мы літасці ў Бога просім,
Літаннем зямлі расцём.
Сыдуць халады на восень —
Расплачуцца дрэвы лісцём.
Далоў аблятае лісце.
Прымоўк абамлелы сад.
Вось так жа было калісьці
І сотні гадоў назад:
Вятрыска хістаў галіны —
А час несупынна бег,
На чырвань тужлівай каліны
Зіма церушыла снег…
Далоу аблятае лiсьце...
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111060803988
Свидетельство о публикации №111060803988
Рецензии