Да чалавека

Хто ты ёсць?
Кім быў ты?
Кім будзеш?
Што ты варты, калі адзін?
Моц людская у слове “Людзі”?
Ці ў звароце: “О, госпадзі!”
Мо драпежнік ты, Homo Sapiens? *
Іклы, кіпці і слоў атрута…
Не адну меў ад Бога запаведзь,
Толькі помняцца ўчынкі Юды.
Штосьці помніцца — ды не тое,
Для натоўпу маралі стае —
Яны боскае слова жывое
Бяруць без часціцы “Не”.
        Homo homini lupus est. **
          Бог не здрадзіць — свіння не з’есць!
І забі, і пралюбадзейнічай,
Хоць на грошык карысці маеш.
Утварай усялякае дзеянне,
Можа ў пекле канцы схаваеш.
Як жывеш, чалавек moralis, ***
Што на сёння трымае сэрца?
Не дарма цябе з раю гналі —
А з зямлі куды зграі дзецца?
       Homo homini lupus est.**
        Бог не здрадзіць – свіння не з’есць!
Ты ішоў па зямлі кагортамі
І стагоддзі наўзбоч кішэлі –
Цябе д’ябал адзначыў ордэнам –
Трыццаць срэбнікаў у кішэню.
Далятае да неба бразгат –
Срэбра здрадніцкае не трэ?
Ты забойца роднага брата –
Семя Каіна не памрэ.
          Homo homini lupus est.***
          Ваўкамі будзем – па-воўчы ў лес.

* Чалавек разумны
** Чалавек чалавеку воўк.
*** Маральны