***
У кожнага свая Айчына.
Ад першых да апошніх дзён
У сэрцы кожнага — бацькоўскі кут адзіны,
Ды кожны да чужых краёў жадзён.
Здаецца кожнаму, што недзе на чужыне
За светам,
там
квітнее вечны сад,
А ў садзе тым саспелыя ажыны,
І ловяць рукі небны зоркапад.
Амаль што кожны думкаю юначай,
Як птах, ляціць за небакрай,
Ды рэдка хто па старасці заплача
Ад выстылай духоўнай недастачы,
О, Божа, хоць за гэта не карай!
У кожнага свая Айчына...
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111060803072
Свидетельство о публикации №111060803072
Рецензии