Пъянкое. Рыгор Барадулiн
Пяшчотай поўніліся соты.
Мы кубак радасці пілі
За дыялектыку маркоты.
Рыгор Барадулін
Гулі наіўнасці чмялі,
Шумелі здрадлівасці шэршні.
Мурашкі хібу паднялі -
Занасякомілі ўсе вершы.
Самоты восы з'елі туфлі,
Мы не глядзелі - налілі,
І ўсё пілі за куфлям куфлю,
Камарык радасці пілі.
Наўкола нас гудзелі молкі,
І мы гудзелі, каб напіцца.
І сербануўшы сябар трошкі,
Сказаў: "Не радасць п'ём - макрыцы!".
Свидетельство о публикации №111042603002