Здарэнне

Блакiтнае неба,вялiзныя зоры
А у сэрцы знутры нiбы тлее агонь.
Навакол мiтусня,незнае*мыя твары
I адкульсцi даносiцца колакал звон.

Я ляжу,нiбы нельга мне з месца крануцца,
Адчуванняу^ няма,толькi чуецца стон.
Як магла я у гэтай глушы апынуцца?
Мабыць гэта не я?И усе* гэта сон?

Мне не трэба нiчога,мне паветра глыточак,
Каб рытм сэрца пачуть,i усвядомiць,жыву
Чую я да мяне ктосьцi цiхенька крочыць
Я не бачу яго,але веру Жыву....


Рецензии