Малая Юлька гадоў трох заходзіць да суседзяў паглядзець яшчэ меньшага хлопчыка. Дзіця якраз пяляналі, яно ляжала голенькім на ложку і сукала ножкамі. Юлька шырока расплюшчанымі вачыма ўперылася немаўляці паміж ног і раптам здзіўленна: "Хвосцік?" - затым узбуджанна: "Хвосцік!", - і нарэшце радасна, падскокваючы: "Хвосцік, хвосцік, хвосцік..."
І тут нечакана зрабілася сур'ёзнай, задумался на хвіліну, лап рукою ў трускі, адцягнула гумку, зазірнула, пальчыкам памацала і ў слёзы:
- А мне навошта атарвалі!!!
Хвосцiк
© Copyright: Стихи На Заказ Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111040703492
Свидетельство о публикации №111040703492
Рецензии
