Балада пра свайго каня
БАЛАДА ПРА КАНЯ
Am Em F Am
Як паіў Іван каня – горка плакаў.
Am Em F Am
Як у стойла заганяў – горка плакаў:
G (5) Am(7)Em (0)Em E
“Мне вясці цябе, гняды, заўтра рана
(5) A Hm Dm Em E
Да калгаснай грамады на загану”.
Піў гарэлчку Іван – слёзы ў горле,
Ён крывёю запіваў, горам горкім
“Як пражыці без каня, і без хлеба?
Бальшавіцкага ярма мне не трэба!”.
“Адвядзіі, Іван, каня да калгасу!” –
Загадае старшыня – няма спасу.
Замест хлеба – лебяда, горыч-зелле,
І гуляе галыцьба шум-вяселле…
Закапаў каня іван – горка плакаў.
Крыж на ўзгорку майстраваў – горка плакаў:
“Акалеў ты без пары, коню, косю…
Закрывавілі сляды ў ранніх росах.
Слухаць тут:
Свидетельство о публикации №111040603883