Мільгаюць імёны і даты,
Пракручваюць кола назад.
Газетчыкі, нібы салдаты,
Наладзілі глупства парад.
Стракатых артыкулаў процьма,
Жабрацкія торбы ідэй.
Газеты, як рыбіна лоцман,
Вядзе да крывавых падзей.
І мы чарадой чалавечай,
Бы статак бязглуздых пачвар,
Натоўпамі лезем на плечы,
На голавы, як на пажар.
Абцасы, падэшвы, анучы -
Па целу, па сэрцы, душы!
Сабачыя дзеці вы, суччы,
Як можна жывое душыць?!
Балюча ўсярэдзіне - ой-кі!
Хоць падай на брук ды маўчы.
Ну, колькі ж вас, сколькі ж вас, сколькі?.... -
І падлы жывой не злічыць.
Чытачам газет
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111040503863
Свидетельство о публикации №111040503863
Рецензии