Гафу итегез, картлар!

(Перевод    стихотворения    Максима   Мазаева
«Простите  ,  старики.)

Килеп    ж,иткэч    кенэ    Ж,ин,у   Бэйрэме ,
урнэк   курсэткэн  сыман    кыйланып  ,
Котлыйбыз   без  ,  бабай – эбилэрне ,
Тасмаларга   булэк    уратып.
                Кун,елемнэн  ,   калтырамай   сузлэремне
                токымымнан  тугел  ,  уземнэн.
                Гафу  утенэм !  Сездэн  ,  исэннэрдэн ,
                кем   сугыш    кырыннан   кайталган.
Гафу   утенэм!   Безнен   хиянэткэ ;
эсирдэй   булган     Сезнен,    тормышка ;
кочсез     калган  ,    Ил  охшамаганга ,
Сез яклаган  изге  Ватанга.
                Гафу  итегез ! :  тантана     сузлэргэ ;
                вэгъдэ    иткэн    абруй    тормышка;
                хэм    ж,ирэнеп    кысылган   ян,акка,
                урын  бездэн    сораган      чакта;
кытлы    кием  кигэн    аркаларга;
онытканга   авыр     ялгызлыкта;
туксан   яшьтэ  ,   йоздэ  ,  машинага ,
ансыда   малайларга  калганлыкка; 
                чукрак  -  сукыр   безнен,   булган    очен;
                ялган  ж,ырлар  ,    китап  ,   кино   очен;
                ташлап    «кырган  башлар»   кулын    куккэ,   
                куркыныч   сузне   «зиг»   дип   эйткэнлеккэ.
Гафу итегез! :       «череткэн»   Ватанга;
Сезнен,   иманлы    данны   сатканга;
Орденнарны   куйганга   лафкэгэ;
«булганмы  сугыш?» -дигэн шиклэргэ.
                кыен    булмас     гафу    утену    сузлэр  ,
                беркайчан     Сез   кутэрмисез     куллар ,
                эйтэлмэгэн      утенулэр      куплэр
                Гафу    итегез !  инде   безне       картлар!