Цёмнай ноччу,
Удалечынi - неадарэчныя спевы,
Але мне зусiм не да іх,
бо стома у душы
cхапіла мяне у гэтай цемры.
Заплюшчу я вочы -
Нібы хтосьці крочыць,
Адкрыю – побач нікога.
Гляджу я у неба,
ды зорнага Свету,
Не знойду хачу ці не хочу.
Хачу ці не хочу…
Пр. Дзе прытулак душы?
Цёмна у начы…
Дзе месяц і зорнае неба?
Няма никога ды мяне самога,
Хто я? не зразумела.
2. Ноч абуджае нядобрыя думкi,
Страх парaджаюць яны,
Пужацца, што знiкнiш не трэба,
Бо с кожным з нас здарыцца гэта.
I Мабыць там лепей,
А хто ж яго ведае -
Мы там яшчэ нe былi,
И я супакоюся, марай напоунюся
У цемры знайду свае сны.
Знайду свае сны…
Пр.
Дзе прытулак душы?
© Copyright: Татьяна Казанович, 2011
Свидетельство о публикации №111021710714
Свидетельство о публикации №111021710714
Рецензии