Тадеуш Ружевич. По дороге...

По дороге
жизни моей
прямой
но которая
порой
исчезала
за поворотом
истории

были безумства


шёл я
летел
хромал
теряя
по этой дороге
правду
выискивая её
в самых тёмных местах

часто
на этой дороге
встречал я своих детей
и детей друзей моих
тоже

я видел
как они учатся ходить
как учатся говорить

в глазах у них были вопросы

таинственные дети
на картинах
Войткевича
спрятавшись по углам
слушали наши беседы
о поэзии живописи и музыке
порой пищали
и улыбались
молча.

таинственные дети
на картинах Маковского
плоские марионетки
с  красными приделанными носами
улыбались -

и мы теряли уверенность в себе -
("но почему ты так смотришь?")

мы  очень заняты были
и вдруг   заметили
что уже у наших детей
есть дети
что есть у них
поражения и победы
что они седеют
и спрашивают нас
"почему ты так смотришь?"

а мы молчим
и прячемся по углам.

            *   *   *

Tadeusz R;;ewicz   
***(na drodze...)
na drodze
mojego ;ycia
kt;ra by;a prosta
a czasem
gin;;a za zakr;tem
historii

by;y zawirowania

na drodze ;ycia

kt;r; szed;em
lecia;em
kula;em
gubi;c po drodze
prawd;
kt;rej szuka;em
w miejscach ciemnych

czasem na tej drodze
spotyka;em
dzieci moich przyjaci;;
moje dzieci

widzia;em jak ucz; si; chodzi;
s;ysza;em jak ucz; si; m;wi;

w ich oczach by;y pytania

tajemnicze dzieci
z obraz;w
Wojtkiewicza
ukryte po k;tach
s;ucha;y naszych rozm;w
o poezji malarstwie muzyce
czasem piszcza;y
u;miecha;y si; milcza;y

tajemnicze dzieci
z obraz;w Makowskiego
p;askie pajacyki
z przyprawionymi
czerwonymi nosami
z gilem u nosa
u;miecha;y si;

tracili;my pewno;; siebie
("no i czemu si; tak patrzysz?")

byli;my bardzo zaj;ci
i nagle
zobaczyli;my ;e nasze dzieci
maj; dzieci
;e maj;
kl;ski i sukcesy
;e siwiej;
pytaj; nas
"no i czemu tak si; patrzysz?"
a my milczymy
kryjemy si; po k;tach


Рецензии